Drukarka laserowa to rodzaj drukarki, która w procesie drukowania wykorzystuje jednostkę optyczną, potocznie nazywaną laserem. Drukarki takie charakteryzują się bardzo szybką pracą oraz wysoką jakością wydruku, który nie rozmywa się pod wpływem wody.

Technicznie drukarki laserowe tworzą wydruk poprzez umieszczanie na papierze cząstek tonera. Zatem zasada ich działania jest bardzo zbliżona do działania kserokopiarek i podobnie do nich wyróżnić możemy – ze względu na kolorystykę wydruku – dwa rodzaje drukarek:

  • drukarki monochromatyczne – wydruk tworzony jest na nich z użyciem tylko jednego, czarnego tonera więc wydruki są czarno-białe,

 

  • drukarki kolorowe – wydruk tworzony jest z użyciem trzech podstawowych baw oraz koloru czarnego, przez co możliwe jest uzyskanie na wydruku pełnej palety kolorów.

W konstrukcji większości drukarek laserowych wykorzystywana jest tak zwana 'klasyczna' technika druku, która polega na polaryzowaniu za pomocą promienia laserowego odpowiedniego miejsca na powierzchni wstępnie już naelektryzowanego światłoczułego bębna, pokrytego odpowiednim materiałem. W konstrukcji tej mianem lasera nazywa się cały zespół elementów optycznych i mechanicznych, odpowiedzialnych za przenoszenie informacji na bęben, czyli jego naświetlenie.

 Źródłem światła jest zazwyczaj dioda laserowa, emitująca światło przerywane, które poprzez soczewkę kierowane jest na specjalne wielokątne obrotowe zwierciadło. Dzięki jego ruchom poszczególne błyski odbijane są pod różnymi kątami i trafiają w kolejne punkty na bębnie, powodując jego dodatnie naładowanie. Następnie na bęben nanoszony jest naładowany ujemnie toner, który przylega tylko w miejscach naświetlonych przez laser, czyli naładowanych dodatnio. W procesie wydruku również papier elektryzowany jest dodatnio, dzięki czemu możliwe jest przeniesienie tonera, znajdującego się na bębnie, na jego powierzchnię. W końcowym już etapie wydruk jest utrwalany – poprzez nagrzanie powierzchni kartki toner wtapia się w papier, gwarantując trwałość i pewność wydruku. Cały proces drukowania kończy się natomiast rozładowaniem bębna i usunięciem resztek tonera z jego powierzchni oraz rozładowaniem zadrukowanego arkusza papieru.

 Podobną do drukarek laserowych zasadę działania wykorzystuje się w drukarkach LED – różnica polega jedynie na sposobie oświetlania powierzchni bębna, który w tym typie drukarki oświetlany jest diodami. Każdemu punktowi w linii odpowiada jedna dioda; łącznie jest ich 2500 w dwóch szeregach dla rozdzielczości 300 dpi lub 5000 dla rozdzielczości 600 dpi. Drukarki takie są w porównaniu z klasycznymi drukarkami laserowymi mniejsze i tańsze, zużywają mniej energii, a dzięki zmniejszeniu liczby ruchomych elementów są również bardziej odporne na uszkodzenia, zapewniają dłuższe użytkowanie oraz tańszą eksploatację

Ze względu na tworzenie obrazu i naświetlanie bębna, drukarki podzielić możemy na dwa typy:

  •      drukarki typu write-black – w tym typie drukarki miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają być zadrukowane – technika ta zapewnia uzyskanie głębszej czerni,
  •      drukarki typu write-white – w tym typie drukarki miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają pozostać niezadrukowane – technika ta zapewnia dokładniejszy druk detali.

 Niepodważalną zaletą drukarek laserowych jest ich cicha praca, bardzo dobra jakość wydruków oraz relatywnie tania eksploatacja. Przy ich pomocy można drukować zarówno na papierze, folii, jak i nalepkach – oczywiście pod warunkiem, że materiał przystosowany jest do wysokiej temperatury wtapiania tonera. W urządzeniach tych do wydruków próbnych można używać trybu ekonomicznego oszczędzającego toner, a pozwalającego na uzyskanie dość dobrych efektów.

 Wadą drukarek laserowych są natomiast wysokie cena samego urządzenia i materiałów eksploatacyjnych, a także dosyć wysoki pobór mocy.