Zasada działania drukarki atramentowej.
Drukarka atramentowa (z ang. Ink-jet printer, potocznie zwana atramentówką), jest obecnie najpopularniejszym i najbardziej rozpowszechnionym typem drukarek. Technologicznie proces wydruku polega na umieszczaniu na papierze, folii, płótnie lub innego rodzaju nośniku druku, bardzo malutkich, wręcz maleńkich (objętościowo kształtujących się w granicach od kilku do kilkudziesięciu pikolitrów), kropelek specjalnie spreparowanego atramentu do drukowania, który znajduje się wewnątrz kartridża (z ang. cartridge). Obecnie praktycznie wszystkie drukarki atramentowe umożliwiają wydruk w kolorze. Stosowany jest atrament w czterech barwach: cyjan (ang. cyan, jasny odcień koloru niebieskiego), karmazynowy (ang. magenta, odcień koloru czerwonego, różowego), żółty (ang. yellow) i czarny (ang. black). Te cztery kolory i ich łączenie się (mieszanie) na papierze, folii, płótnie lub innym materiale, na którym odbywa się drukowanie, umożliwia stworzenie ogromnej palety kolorów. Jak wielkiej? – Jest to uzależnione od fizycznych możliwości urządzenia drukującego im mniejsze kropelki tuszu drukarka potrafi uzyskać tym więcej kolorów jest w stanie wygenerować. Kolorowy tusz znajduje się w dwóch kartridżach (jeden z tuszem czarnym, drugi z kolorami: cyjan, karmazynowy, żółty) lub w czterech osobnych kartridżach (w każdym znajduje się dany kolor). Ponadto w niektórych drukarkach można stosować specjalne tusze, tak zwane tusze fotograficzne, które są nieco jaśniejsze niż standardowe, dzięki czemu lepiej oddają barwy przy drukowaniu zdjęć, obrazów i fotografii.
Tusz stosowany w drukarkach atramentowych możemy podzielić na dwie zasadnicze grupy. Tusz rozpuszczalnikowy jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe kropelki, które są niezbędne do tworzenia wydruków o bardzo wysokiej rozdzielczości. Wadą tego rodzaju tuszy jest ich podatność na czynniki zewnętrzne, takie jak: promienie UV (które powodują blaknięcie), woda czy tarcie (ścieranie się). Natomiast tusz pigmentowy zawiera w swoim składzie cząstki stałe pigmenty. Plusem tego rodzaju tuszy jest duża odporność na czynniki zewnętrzne takie jak: promienie UV, woda, kurz, tarcie. Wadą jest stosunkowo duża wielkość kropli oraz utrudnione mieszanie się (łączenie się) ich między sobą. Każdy z podanych tuszy ma zarówno wady, jak i zalety. Coraz częściej więc w drukarkach atramentowych stosuje się obydwa typy tuszu jednocześnie. Mechanizmem umożliwiającym drukowanie przy pomocy drukarki atramentowej jest układ silniczków elektrycznych, elementów przenoszących napęd oraz jedna lub więcej głowic, które przesuwają się prostoliniowo w poprzek nad materiałem podawanym i przesuwanym przez drukarkę (papier, folia, płótno lub innego rodzaju materiał w zależności od tego, na jakim materiale odbywa się wydruk).
Istnieją dwa główne typy głowic, różniące się sposobem tworzenia i wystrzeliwania kropelek tuszu na materiał, na którym odbywa się wydruk. Pierwszy termiczny zdecydowanie bardziej rozpowszechniony i popularny, który wykorzystuje zjawisko rozszerzalności cieczy podczas znacznej zmiany temperatury. Drugi piezoelektryczny wykorzystuje właściwości drgania kryształków, podczas poddawania ich wpływowi właściwej dawki energii elektrycznej. Wadą tanich drukarek atramentowych są dość wysokie koszty ich eksploatacji (wysoka cena kardridży z tuszem w stosunku do rzeczywistej, ilościowej możliwości pokrycia nim papieru, folii, płótna lub innego nośnika, na którym odbywa się proces drukowania). Koszty tej eksploatacji można jednak znacznie obniżyć, dzięki regeneracji kardridży oraz odpowiedniej konserwacji sprzętu.
Czytaj też: Jak wybrać tanią drukarkę atramentową?
